حال و روزنوشت‌

حال و روزنوشت‌های من در این روزهای نبادا!

حال و روزنوشت‌

حال و روزنوشت‌های من در این روزهای نبادا!

ترانه‌ها که تمامی ندارند!

گم می شوی در برهوت...

 

دلتنگ می‌شوی

و بزرگتر از بیدی

            که روییده است 

                  بر ناگاه جاده‌ی کهنسال

 

شکوهمندانه؛

 ابتدای نگاهت را

به انتهای زمین پیوند می‌دهی

و صبح را اشارتی غیرمستقیم

                                           که بــِروید

 

می رقصد زن کولی

مهیبانه دورآتش

و چرخ می زنند پروانه­های سیاه

                          - بی امان-

                          به تکفیر چوب

 

گم می‌شوی

    در برهوتی از آینه‌های عمودی

       که هی تکرار می‌شود نگاهت

                                  نگاهت

                                  نگاهت...

 

:«شاید شهید عشق شود این مرد»

به اطراف نگاه می‌کنی

و مردی نبود

و صدای ممتد کِـل

                  کِـل

                  کِـل

             و صدای شکستن

هیاهوی عجیب

              و های­وهوی باد

و خنجری

که دور از غلاف

               هی صیقل می‌خورد

 

***

ترانه‌ها که تمامی ندارند

و شاعر

قلمش را

در چشمانش

           فرو می‌کند.

 

 

 

 

نظرات 6 + ارسال نظر
لیلا 1385/02/02 ساعت 16:12

چون گوشم درد می کنه فقط یاد دختر کولی (گوژپشت نتردام) افتادم

[ بدون نام ] 1385/02/02 ساعت 21:09

اینجا فوق العاده است به خدا که معرکه اند !

س ر گ ش ت ه 1385/02/02 ساعت 22:55

شماچقدرشاعرید! من ازوقتی اینجا رادیدم عجیب ازش خوشم اومده !

س ر گ ش ت ه 1385/02/02 ساعت 22:55

عجیب = خیلی زیاد..سلام

ما که از این سروده‌های مشکل حالیمان نمی‌شود/ فقط بخون: الا دختر که چشمای تو بوره// به شیراز می روی راه تو دوره....

پناه بر خدا حالت خوبه پسر گلم ؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد