نتوانستن به نوشتن
غریب دردیست
نباید ِ این خیابان را که رعایت نکنی
میشود همین بیخوابی ِ روزانه و شبانه
و خیال ِ ناآرام
و دستی که تنها می شود برای نوشتن ِ اندوه!
ماه
بالای کوه ِ موعود
بازگشاده تابش را
و پلنگ،
پلنگ خسته تنها
روی درخت ِ همیشه
خیره
ساکت
تنها