آنکه هلاک من همی خواهد و من سلامتش
هر چه کنـــد به شاهدی کـس نکند ملامتش
باغ تفرج است و بس میوه نمیدهد به کس
جز به نظر نمــیرسد سیب درخت قامتــش
کـــاش که در قیــامتــش بـار دگـــر بدیدمـــی
کــهآنچــه گنـــاه او بـود مــن بکشـم غرامتش
سعدی